Foto: Carolien Oomes

13 mei 2025

Update project fotoboek ‘Dit is mijn wijk’

Leestijd: 3 minuten

Delen:

Wat maakt Schiemond en het Lloydkwartier uniek? Een wijk leeft vooral door haar bewoners en met het fotoboekproject ‘Dit is mijn wijk’ willen we hun persoonlijke ervaring en beleving van de wijk centraal zetten. Inmiddels zijn we alweer zes weken bezig met foto’s en verhalen verzamelen uit de buurt. In dit bericht delen we onze bevindingen en staan we stil bij wat het project tot nu toe heeft opgeleverd aan inzichten.

Contact leggen, waar begin je?

Als eerste stap leggen we contact met verschillende organisaties die in de buurt actief zijn. We sluiten aan bij een wijkraad (gemeente) en wijkteam (wmo radar) overleg, gaan langs bij het Huis van de Wijk en betrekken de Groene Connectie bij het project. Zij zijn actief in de wijk met het aanleggen van groen en werken daarvoor samen met vrijwilligers uit de buurt.

De mensen die we spreken tijdens dit eerste stadium vragen we de oproep breed te delen in hun netwerk, bijvoorbeeld via de buurtapps waarin zij actief zijn. We maken posters en flyers die we verspreiden in de buurt en delen de oproep via sociale media. De reacties die we op het idee krijgen zijn positief, maar er wordt ook door alle partijen benadrukt dat het lastig gaat worden om mensen uit de wijk te betrekken bij dit soort projecten. We zullen veel tijd moeten investeren in het vertrouwen winnen van de buurtbewoners.

De wijk in

Om mensen te motiveren werkt een persoonlijke benadering het beste. We splitsen ons op en gaan zelf met flyers de wijk in om mensen op straat aan te spreken en over ons project te vertellen. De een naar het Lloydkwartier, de ander naar Schiemond. We spreken zoveel mogelijk mensen aan op straat en in de speeltuin, en houden in de gaten wanneer er activiteiten zijn bij het Huis van de Wijk. Mensen reageren vriendelijk en open en zijn veelal bereid de oproep te delen binnen hun netwerk. Het blijkt wel dat mensen het ook een beetje intimiderend vinden om mee te werken – de foto’s die zij maken, zijn toch bij lange na niet mooi genoeg om in een fotoboek te publiceren?!  Maar daar gaat het ons natuurlijk niet om; we proberen duidelijk te maken dat al het beeld welkom is. Een gezellig kiekje in de wijk is wat we zoeken. Nieuw of oud, dat maakt niet uit!

We gaan langs bij beide basisscholen in Schiemond en het Lloydkwartier. De docenten reageren enthousiast en willen graag na de meivakantie meewerken met de kinderen van groep 8. Ook wordt de oproep gedeeld met de ouders via o.a. de nieuwsbrief.

Twee heel verschillende buurten

Schiemond en het Lloydkwartier verschillen als dag en nacht, ook al maken ze deel uit van dezelfde wijk. In Schiemond lukt het nog aardig om mensen aan te spreken op straat en in het Huis van de Wijk, maar de straten, pleintjes en parkjes in het Lloydkwartier blijken telkens uitgestorven. De paar mensen die we tegenkomen, reageren gelukkig ook enthousiast op het idee en zijn bereid de oproep verder te delen. De posters, flyers en whatsapp-berichten lijken hier iets beter aan te slaan en langzamerhand druppelen er wat foto’s binnen.

Op pad met de Verbindingskamer

We lopen mee met Hayat van de Verbindingskamer – zij met bloemen en kaartjes, wij met wat flyers voor het fotoproject. De Verbindingskamer werkt meestal in opdracht van de gemeente. Zij proberen inzicht te krijgen in wijken en straten waar weinig zicht op is. Dit doen ze door bij mensen langs te gaan met een bloemetje en een kaartje om zo een gesprek aan te knopen. Op deze manier maken zij echt contact met de bewoners en kunnen ze een blik werpen op wat er speelt achter gesloten deuren. Hayat deelt: “Als we vandaag met vijf mensen echt contact krijgen, is het een geslaagde dag.” Ook uit deze uitspraak blijkt dat het een enorme tijdsinvestering kost om mensen te bereiken. 

Een man die we tijdens de ronde spreken, woont er al 37 jaar en heeft genoeg verhalen te vertellen over Schiemond. Hij is tevreden over de buurt en vindt dat het negatieve imago voornamelijk van buitenaf komt.  Zijn moeder woont twee straten verderop. Hij vermoedt dat zij nog oude fotoboeken heeft. In het weekend wil hij hier wel even induiken. Een andere dame die ons binnenlaat gaat ook nog voor ons op zoek in haar fotoboeken. Wij wachten in spanning af wat dit nog gaat opleveren!

Hartelijk dank aan de Verbindingskamer dat wij mee mochten lopen met hun ronde. Zij weten daadwerkelijk mensen achter gesloten deuren te bereiken en leveren zo een ontzettend waardevolle bijdrage voor de inwoners van Rotterdam en voor de gemeente. 

Deadline oproep verlengd

Dit project gaat niet alleen over beeld, maar ook over het proces daarachter: over ontmoeting, luisteren en wederzijds vertrouwen. Samen met De Groene Connectie en Carolien Oomes van Buitenom gaan we de wijk in: via lokale netwerken, organisaties en gesprekken op straat of bij de speeltuin. Met deze aanpak ontstaat een beeld van de wijk dat niet van buitenaf wordt opgelegd, maar van binnenuit groeit. Dit proces kost veel tijd, maar levert veel waardevolle inzichten op. Wij hebben de deadline van dit project dan ook verlengd en gaan tijdens de Rotterdam Architectuur Maand verder met het verzamelen van verhalen en beelden. De voortgang en ontwikkelingen worden gepresenteerd in de tentoonstelling in de Schiehavenhallen tijdens de Rotterdam Architectuur Maand.

Lees hier meer over het project en hoe je mee kunt doen.